Z praktyki pedagogicznej

Działania wychowawcze, opiekuńcze i edukacyjne Zagajnika bazują na następujących fundamentach:

1. Obraz dziecka – W centrum koncepcji znajduje się dziecko, postrzegane jako aktywny, ciekawy świata i zdolny do samodzielnego uczenia się uczestnik procesu edukacyjnego. Dziecko nie tylko odbiera wiedzę, ale także ją współtworzy, wykorzystując swoje doświadczenia, kreatywność i wyobraźnię.

2. Sto języków dziecka – Jednym z najważniejszych filarów podejścia Reggio Emilia jest koncepcja „stu języków dziecka”, która podkreśla różnorodne sposoby, w jakie dzieci wyrażają siebie. To metafora symbolizująca potencjał dzieci do komunikowania się i odkrywania świata za pomocą różnych form ekspresji m.in. mowa i gesty, ruch, taniec, dramat, rysunek, malarstwo, rzeźba, muzyka, śpiew, dźwięki, eksploracja materiałów i przestrzeni. Każde dziecko posiada indywidualny zestaw tych „języków”, który umożliwia mu odkrywanie i interpretowanie rzeczywistości w sposób unikalny.

3. Przestrzeń edukacyjna w roli nauczyciela – Środowisko edukacyjne odgrywa kluczową rolę w procesie uczenia się. Sale dydaktyczne i przestrzenie wspólne są projektowane tak, by były inspirujące, estetyczne i sprzyjały kreatywności oraz interakcji.

4. Nauczyciel jako mentor i przewodnik – Rola nauczyciela to wspieranie dzieci w ich procesie odkrywania i eksploracji, a nie narzucanie wiedzy. Nauczyciel jest współuczestnikiem procesu edukacyjnego, który inspiruje, zadaje pytania i towarzyszy dzieciom w ich poszukiwaniach.

5. Dokumentacja jako narzędzie refleksji – Proces uczenia się jest szczegółowo dokumentowany (np. w formie notatek, zdjęć, nagrań), co pozwala nauczycielom, dzieciom i rodzicom wspólnie analizować postępy, reflektować nad doświadczeniami i planować kolejne kroki.